\wydrzeć kartkę z notesu вырвать страницу (листок) из блокнота;
wyrwać
wydrzeć kartkę z notesu — вы́рвать страни́цу (листо́к) из блокно́та
wydrzeć komuś z rąk — вы́рвать (вы́хватить) у кого́-л. из рук
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
wydrzeć — coś (kogoś) komuś z paszczy zob. paszcza 3. Wydrzeć coś komuś z gardła zob. gardło 5. Wydrzeć kogoś śmierci zob. śmierć 13. Wydrzeć kogoś z czyichś rąk zob. ręka 49. Wydrzeć (na kogoś) gębę, pysk, mordę zob. gęba 4 … Słownik frazeologiczny
wydrzeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}z paszczy {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś, czemuś, czyjejś} {{/stl 8}}{{stl 7}} wielkim wysiłkiem, przemocą zdobyć, odzyskać coś, zwłaszcza coś, co wydawało się bezpowrotnie stracone : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wydarł… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wydrzeć — dk XI, wydrzećdrę, wydrzećdrzesz, wydrzećdrzyj, wydrzećdarł, wydrzećdarty wydzierać ndk I, wydrzećam, wydrzećasz, wydrzećają, wydrzećaj, wydrzećał, wydrzećany 1. «szarpnięciem oddzielić coś od czegoś, wyrwać, oderwać» Wydrzeć kartkę z zeszytu.… … Słownik języka polskiego
wydrzeć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. wydzierać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wydzierać się – wydrzeć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wydobywać się, wydostawać się skądś z wielkim trudem; uwalniać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wydrzeć się z czyichś objęć, z rąk bandytów. Oddział wydarł się z okrążenia. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
drzeć [wydzierać – wydrzeć] gębę [i syn.] — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} bardzo głośno mówić, krzyczeć, wrzeszczeć, wymyślać komuś z krzykiem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś drze, wydziera gębę, pysk, mordę, ryj. Nie drzyj gęby, bo jeszcze ktoś nas usłyszy. Drzeć pysk, mordę na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wydzierać – wydrzeć [wyciągać – wyciągnąć] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {komuś} {{/stl 8}}z gardła {{/stl 13}}{{stl 7}} zmusić kogoś do wydawania, oddania czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pożyczyłem mu kiedyś niezłą sumkę i potem musiałam mu ją z gardła wydzierać. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wydzierać — → wydrzeć … Słownik języka polskiego
wydzierać — Wydrzeć coś (kogoś) komuś z paszczy zob. paszcza 3. Wydrzeć coś komuś z gardła zob. gardło 5. Wydrzeć kogoś śmierci zob. śmierć 13. Wydrzeć kogoś z czyichś rąk zob. ręka 49. Wydrzeć (na kogoś) gębę, pysk, mordę zob. gęba 4 … Słownik frazeologiczny
wydzierać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wydzieraćam, wydzieraća, wydzieraćają, wydzieraćany {{/stl 8}}– wydrzeć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vb, wydzieraćdrę, wydzieraćdrze, wydzieraćdrzyj, wydzieraćdarł, wydzieraćdarli, wydzieraćdarty {{/stl 8}}{{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyrwać — dk IX, wyrwaćrwę, wyrwaćrwiesz, wyrwaćrwij, wyrwaćrwał, wyrwaćrwany wyrywać ndk I, wyrwaćam, wyrwaćasz, wyrwaćają, wyrwaćaj, wyrwaćał, wyrwaćany 1. «rwąc wyciągnąć, wydrzeć coś z czegoś, siłą wydobyć, wydostać skądś; wyszarpnąć» Wyrwać coś komuś… … Słownik języka polskiego
